[Minningargreinin birtist í Morgunblaðinu á útfarardag Guðmundar, 3. mars 2022, sjá. Hér er hún ofurlítið breytt. Hér fylgja með greininni fáeinar myndir sem ég tók í veiðiferð sem við fórum, gamlir skólafélagar, fyrir nokkrum árum.]
Vinátta sem myndast á unglingsárum varir stundum ævilangt. Slík vinátta getur verið jafn djúp þótt samskiptin minnki með árunum. Þannig var vinskapur okkar Guðmundar Arnar Flosasonar.
