[Ég setti þessa færslu á facebook sunnudaginn 10. september 2017.]
Ég fór nú á föstudaginn og hlustaði á stórmerkan Jóns Sigurðssonar fyrirlestur Timothy Snyders. Ég var mjög hrifinn.
Lesa meiraNordlyd quartet í Norræna húsinu
[Færsla á facebook að kvöldi 1. júní 2017.]
Í kvöld fór ég á tónleika strengjakvartettsins Nordlyd quartet í Norræna húsinu. Tónleikarnir voru í tilefni af hundrað ára afmæli sjálfstæðs Finnlands. Í kvartettinum eru fjórir ungir og flinkir hljóðfæraleikarar, og þau léku verk eftir þrjú finnsk tónskáld. Jean Sibelius, Kajia Saariaho og Armas Jarnefelt (aukalag, Vögguvísa). Saariaho er eina tónskáldið af þessum þremur sem nú er á lífi, hún fæddist 1952 segir í dagskránni. Þetta voru skemmtilegir tónleikar. Hljóðfæraleikararnir kynntu verkin áður en þau voru spiluð – og kynntu þau á ensku. Eftir að fyrstu kynningunni lauk, tók einn tónleikagesturinn heldur hvasslega til máls og kvartaði yfir því að kynningin hefði farið fram á ensku. Hljóðfæraleikarinn afsakaði sig og sagði að þeim hefði verið bent á að tala ensku á tónleikum sínum hér. Tónleikagesturinn hvassi stóð þá upp og gekk snúðugur út úr tónleikasalnum. Ég gat alveg skilið hann, þó að mér fyndist framkoma hans sannarlega ekki kurteisleg. Ég hef miklar mætur á ensku máli en enskan á samt lítið erindi á samkomur norðurlandabúa í Norræna húsinu. Tónleikagesturinn hvassi, sem fór út af tónleikunum áður en þeir hófust, missti því miður af góðum tónleikum. Verk Sibeliusar, Voces Intimae fyrir strengjakvartett ópus 56, var viðamesta tónverkið ef miðað er við lengd. Það er í fimm þáttum. Hljóðfæraleikararnir sögðu þessi kvartett væri eiginlega eina kammerverkið sem Sibelius hefði samið sem fullorðinn maður. Verk Saariaho var styttra. Tónleikunum lauk svo á aukalagi, sem mér fannst elskulegt, enda hét það Vögguvísa. Ég hafði aldrei áður heyrt þessi verk, en vildi nú gjarna heyra þau öll aftur. Framúrskarandi fín kvöldskemmtun. Hafi hljóðfæraleikararnir og Voksenasen tónlistarskólinn sem stóð fyrir tónleikunum bestu þakkir fyrir.
~ ~ ~
Forsetinn og síðasta orðið *
Í tveimur fyrri pistlum hef ég lýst svolítið stöðu forsetans í stjórnskipan landsins. Þar kom fram að embætti forsetans er sjálfstætt og hefur sterka stöðu og að forsetinn hefur gott svigrúm til að beita sér fyrir málefnum sem hann vill leggja lið.
Í stjórnarskránni er fjallað um löggjafarvald, framkvæmdarvald og dómsvald. Og forsetavald líka. En þar er ekkert minnst á áhrifavald forseta lýðveldisins. Nú ætla ég að ræða aðeins frekar um áhrifavald forsetans og meðal annars bera saman hvernig forsetinn og þingmenn tala á opinberum vettvangi.
Lesa meiraForsetinn og áhrifavald hans *
Forseti Íslands hefur stöðu sem minnir á konunga eða drottningar á Norðurlöndum. Vissulega er sá munur á að forsetinn hefur í seinni tíð þurft að endurnýja umboð sitt í kosningum öðru hvoru. Á móti kemur að þjóðin hefur ávallt endurnýjað umboð forsetans í kosningum til þessa.
Lesa meiraForsetinn og konungsríkið *
Á næstu dögum þurfa Íslendingar að kjósa sér nýjan forseta. Það varð mér tilefni til að taka saman fáeina minnispunkta um forsetaembættið. Rétt er að taka fram hér í upphafi að ég er leikmaður á sviði lögfræði og stjórnmálafræða. Í þessari grein er fjallað aðeins um stöðu forsetans í stjórnskipun Íslands.
Lesa meira